ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ
ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ


Μόλις ολοκλήρωσε τις μαθητικές του υποχρεώσεις, πήγε
στην Αθήνα προκειμένου να σπουδάσει στη Νομική Σχολή. Σύντομα όμως εγκατέλειψε
τις σπουδές του αποφασισμένος να ασχοληθεί με την ποίηση.
Από το 1875 δημοσίευε σε εφημερίδες και περιοδικά
διάφορα ποιήματα του. Το 1886 δημοσιεύτηκε η πρώτη του ποιητική συλλογή υπό τον
τίτλο «Τραγούδια της Πατρίδος μου» στη δημοτική γλώσσα.
Ο Παλαμάς έγραψε τους στίχους του Ύμνου των Ολυμπιακών
Αγώνων το 1896.
Το ποιητικό του έργο είναι μεγάλο και με τεράστια
απήχηση. Μερικά από τα πιο γνωστά του ποιήματα είναι τα ακόλουθα: «Ίαμβοι και
ανάπαιστοι» (1897), «Η ασάλευτη ζωή» (1904), «Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου» (1907)
και « Η φλογέρα του Βασιλιά» (1910).
Το 1918 του απονεμήθηκε το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων
και Τεχνών, ενώ από το 1926 αποτέλεσε βασικό μέλος της Ακαδημίας των Αθηνών,
της οποίας και έγινε πρόεδρος το 1930.
Το 1897 διορίστηκε γραμματέας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Έμεινε σε αυτή τη θέση έως και το 1928.
Ο Παλαμάς «έφυγε» από τη ζωή στις 27 Φεβρουαρίου το
1943 κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και της γερμανικής
κατοχής. Η κηδεία του αποτέλεσε σημαντικό γεγονός της εποχής. Έγινε λαϊκό
προσκύνημα και μπροστά σε έκπληκτους Γερμανούς κατακτητές, χιλιάδες άνθρωποι
τον συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία, στο Α΄ νεκροταφείο Αθηνών, ψάλλοντας
τον εθνικό ύμνο.
ΠΗΓΗ: www.ellines.com /myths